அருச்சுனாவும் எப்படி எதிர்மறையான செயற்பாடுகள் மூலம் தன்னை முன்னிறுத்தி பிரபலம் அடைய எத்தனிக்கின்றானோ அது போல் வம்பனும் அருச்சுனாவை வைத்து பிரபலமடைய நினைக்கின்றான் என நீங்கள் நினைக்கலாம். நினையுங்கள்…ஆனால் இங்கு நாம் குறிப்பிடும் சம்பவம் கிட்டத்தட்ட அருச்சுனாவின் சைக்கோத் தனமான செயற்பாடு போல் ஒரு சிங்கள வைத்தியர் செய்த செயற்பாட்டை தந்துள்ளோம்……
“அவன் அவளை வக்கிரங்களைச் செய்ய வற்புறுத்தினான். அவன் மற்ற பெண்களை தன் வீட்டிற்கு அழைத்து வந்து கேமராவுக்கு முன்னால் அவர்களுடன் உறவு கொண்டான், ஒரே நேரத்தில் மூன்று பேர் சேர்ந்து ஒரே பெட்டில் உறவு கொள்ளும்படி வற்புறுத்தினான். அவள் எதிர்த்தால்”
ஜூன் 24, 2014. மேற்கு ஆஸ்திரேலியாவில் உள்ள ஜெரால்டன் என்ற சிறிய நகரம் பனியால் மூடப்பட்டிருந்தது. காலை 6:30 மணி. ஆஸ்திரேலியாவின் அவசர எண்ணான ‘டிரிபிள் ஜீரோ’ (000) க்கு ஒரு தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது. மறுமுனையில் ஒரு பயந்த பெண் குரல்: “என் கணவர்… அவருக்கு எந்த சலனமும் இல்லை. அவர் இரத்த வெள்ளத்தில் கிடக்கிறார். என்ன நடந்தது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை…”
33 வயதான அந்த பெண் தொலைபேசியை துண்டித்தபோது அழுது கொண்டிருந்தார். விரைவில், போலீசார் வீட்டைச் சுற்றி வளைத்தனர். அதிகாரிகள் உள்ளே நுழைந்தபோது, அவர்கள் ஒரு அதிர்ச்சியூட்டும் காட்சியைக் கண்டார்கள். மருத்துவர் தினேந்திரா தலை மற்றும் கழுத்தில் காயங்களுடன் படுக்கையறையில் இரத்த வெள்ளத்தில் இறந்து கிடந்தார். அதற்கு அப்பால் உள்ள மண்டபத்தில், குழந்தையைப் போல சுருண்டு படுத்துக் கிடந்த அவரது மனைவி டாக்டர் சாமரி லியனகே. அவரது ஆடைகளும் இரத்தத்தில் நனைந்திருந்தன. அந்த இரத்தக் கறைகளுக்குப் பின்னால் பல ஆண்டுகளாக சித்திரவதை மற்றும் துன்பத்தின் நீண்ட கதை இருப்பதை அவர்கள் அறிந்திருக்கவில்லை.
கதை அங்கு தொடங்கவில்லை, அது இலங்கையில் உள்ள கொழும்பு வடக்கு போதனா மருத்துவமனையில். 2009 இல், இரண்டு இளம் மருத்துவர்களுக்கு இடையேயான சந்திப்பு. சாமரி மற்றும் தினேந்திரா. அனைவரையும் பார்த்து புன்னகைத்த கண்ணியமான, அழகான தினேந்திராவால் சாமரி ஈர்க்கப்பட்டார். அவர்களின் நட்பு காதலாக வளர்ந்தது. ஆனால் அந்த காதல் ஒரு மாயத்தோற்றம். தினேந்திராவின் பணிவு வெறும் முகமூடி என்பதை சாமரி உணர மிகவும் தாமதமானது. அவள் அவருக்கு ஒரு காதலி மட்டுமல்ல, பல பெண்களில் ஒருத்தி. ஒரே நேரத்தில் பல பெண்களுடனான உறவுகள், புறக்கணிப்பு மற்றும் அன்பின்மை. அவர்கள் பிரிந்து பல முறை மீண்டும் இணைந்தனர். இதற்கிடையில், மனரீதியாக உடைந்த சாமரி ஒரு முறை தற்கொலைக்கு முயன்றார். ஆனால் எல்லாவற்றையும் சரிசெய்வதாக உறுதியளித்து தினேந்திரா முன்மொழிந்தபோது, கடந்த காலத்தைப் பற்றிய அனைத்தையும் மறந்து ஒப்புக்கொண்டாள். அது ஒரு புதிய வாழ்க்கைக்கான பாதை அல்ல, நரகத்திற்கான கதவு என்பதை அவள் அறிந்திருக்கவில்லை.
அவர்கள் திருமணம் செய்துகொண்டு ஆஸ்திரேலியாவின் ஜெரால்டனுக்கு வேலைக்காக பறந்தனர். ஒரு புதிய நாடு, புதிய நம்பிக்கைகள். ஆனால் வீட்டின் நான்கு சுவர்களுக்குள் சாமரி அனுபவித்தது கொடூரமான கொடுமை. தினேந்திரா ஒரு ஏமாற்றுக்காரன் மட்டுமல்ல, ஒரு கொடூரமான சாடிஸ்ட் கூட. அவளை பாலியல் வக்கிரங்களைச் செய்ய கட்டாயப்படுத்தினான். அவன் மற்ற பெண்களை தன் வீட்டிற்கு அழைத்து வந்து சாமரியின் முன் அவர்களுடன் உறவு கொண்டது மட்டுமல்லாமல், ‘மூன்று பேர்’ சேர்ந்து ஒரே பெட்டில் ஒன்றாக உறவு கொள்ளவும் கட்டாயப்படுத்தினான். அவள் மறுத்தால், உடல் ரீதியான தீங்கு நிச்சயம்.
அவளுடைய மின்னஞ்சல்கள் மற்றும் சமூக ஊடக கடவுச்சொற்கள் அனைத்தும் தினேந்திராவின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தன. “நீ கீழ்ப்படியவில்லை என்றால், இலங்கையில் உள்ள உன் சகோதரியின் குழந்தைகளின் முகத்தில் ஆசிட் வீசுவேன்” என்பது அவனது மிரட்டல். அவள் தன் குடும்பத்தை நினைவில் வைத்துக் கொண்டு, அவமானத்திற்கு பயந்து எல்லாவற்றையும் தாங்கிக் கொண்டாள். அந்த ஐந்து வருடங்கள் சாமரியின் மனதை அரித்துவிட்டிருந்தன.
சம்பவம் நடந்த நாளுக்கு சற்று முன்பு, தினேந்திரா 17 வயது சிறுமியை வீட்டிற்கு அழைத்து வந்து பாலியல் நோக்கங்களுக்காகப் பயன்படுத்த திட்டமிட்டிருந்தார். அதுதான் சவப்பெட்டியில் அடிக்கப்பட்ட இறுதி ஆணி. ஜூன் 24 ஆம் தேதி காலை, தினேந்திரா தூங்கிக் கொண்டிருந்தார். அவமானம், பயம் மற்றும் உதவியற்ற தன்மை ஆகியவை சேர்ந்து சாமரி தனது மனதைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் செய்தது. கையில் 3 பவுண்டு சுத்தியலுடன் அவள் படுக்கையறையை அடைந்தாள்.
அடுத்து என்ன நடந்தது என்பது அவளுக்கு நினைவில் இல்லை. சுயநினைவுக்கும் மயக்கத்திற்கும் இடையில் எங்கோ ஒரு நிலையில், அவள் சுத்தியலை சுழற்றினாள். ஒன்று, இரண்டு, ஐந்து… தினேந்திராவின் மண்டை ஓடு உடைந்தது. அறை முழுவதும் இரத்தம் சிதறியது. அவள் என்ன செய்தாள் என்பதை உணர முடியாத ‘தானியங்கி’ நிலையில் இருந்தாள். காவல்துறையினர் அழைக்கப்பட்டு, அவளுடைய கணவர் இறந்துவிட்டார் என்று கூறப்பட்டபோதும், அவள் அதை உண்மையில் நம்பவில்லை.
பின்னர் வழக்கு நீதிமன்றத்திற்குச் சென்றது. சாமரி குற்றத்தை ஒப்புக்கொண்டாலும், அவள் மனநோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்ததை நிபுணர்கள் கண்டறிந்தனர். பல வருடங்களாக நடக்கும் பாலியல் வன்கொடுமை ஒருவரின் மனதை எவ்வாறு உடைக்கும் என்பதற்கு சாமரி ஒரு உயிருள்ள உதாரணமாக இருந்தார் – அதாவது பல வருடங்களாக நடக்கும் பாலியல் வன்கொடுமை ஒருவரின் மனதை எவ்வாறு உடைக்கும் என்பதற்கு.
கொலைகாரராக இருந்தபோதிலும், சமூகம் அவளை வெறுக்கவில்லை. மாறாக, அவள் அனுபவித்த வலி வெளிச்சத்திற்கு வந்தபோது ஒரு பெரிய கூட்டம் அவளுக்கு உதவியது. இது வேண்டுமென்றே செய்யப்பட்ட கொலை (மனிதக் கொலை) அல்ல, மாறாக மனநோய்க்கான வழக்கு என்று நீதிமன்றம் கண்டறிந்தது.
நான்கு ஆண்டுகள் சிறைவாசம் மற்றும் சிகிச்சைக்குப் பிறகு, அவளுக்கு பரோல் வழங்கப்பட்டது. ஆஸ்திரேலிய அரசாங்கம் அவரது விசாவை ரத்து செய்ய முயன்றது, ஆனால் பொதுமக்களின் எதிர்ப்பின் காரணமாக அது மீண்டும் நிலைநிறுத்தப்பட்டது. இதனால், இரத்தக்களரி காதல் கதை நீதிமன்றத்தில் முடிவுக்கு வந்தது. இருப்பினும், ஜெரால்டனில் உள்ள அந்த வீட்டின் சுவர்களுக்குள் நடந்த அலறல்கள் இன்றுவரை எதிரொலிக்கின்றன.
